آ ی پی (IP) که مخفف Internet Protocol است، یکی از مهم‌ترین پروتکل‌ها در مجموعه پروتکل‌های اینترنتی به شمار می‌رود. این پروتکل مسئول انتقال بسته‌های داده بین دستگاه‌های مختلف در یک شبکه است و نقش حیاتی در برقراری ارتباطات دیجیتال ایفا می‌کند.

عملکرد اصلی IP شامل دو بخش کلیدی است: آدرس‌دهی (Addressing) و مسیریابی (Routing). هر دستگاهی که به شبکه متصل می‌شود، یک آدرس IP منحصربه‌فرد دریافت می‌کند. این آدرس مانند نشانی پستی عمل می‌کند و مشخص می‌سازد که بسته‌های داده باید به کدام مقصد ارسال شوند.

هنگامی که داده‌ای از یک دستگاه به دستگاه دیگر ارسال می‌شود، IP وظیفه دارد مسیر مناسب را برای عبور این داده‌ها از شبکه‌های گوناگون انتخاب کند تا بسته‌ها با موفقیت به مقصد برسند. این مسیر ممکن است شامل عبور از چندین روتر و شبکه واسط باشد.

به‌طور کلی، IP پایه و اساس ارتباطات در اینترنت و شبکه‌های محلی است و بدون آن، انتقال اطلاعات بین سیستم‌ها و دستگاه‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود.